جمهوری اسلامی ایران یکبار دیگر به یک برخورد بحرانی با جامعه بین‌المللی نزدیک می‌شود. عدم استفاده عاقلانه از فرصتی که پس از انتشار گزارش سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا پیش آمد و لجاجت پایان‌‌ناپذیر در برابر جامعه جهانی هر روز اوضاع را بحرانی‌تر می‌کند. کشورهای فرانسه و آلمان بیش از پیش خود را با مواضع انگلستان و آمریکا نزدیک کرده از هر فرصتی برای افزایش فشار علیه جمهوری اسلامی استفاده می‌کنند.از آنجا که آلمان نقشی در شورای امنیت سازمان ملل ندارد، عدم رضایت خود را با محدود کردن صادرات آن کشور به ایران نشان می‌دهد. پس از آن که سازمان دولتی هرمیس که معاملات با ایران را بیمه می‌کند میزان تعهدات خود را به نصف تقلیل داد، از صادرات آلمان به سوی ایران به سرعت کاسته می‌شود. در ایتالیا دولت متمایل به چپ به رهبری رومانو پارودی که تا حدودی در ارتباط با ایران آهسته‌تر گام بر می‌داشت ساقط شده است و اکثر ناظران سیاسی معتقدند اگر سیلویو برلوسکونی برنده انتخابات آینده شود، که احتمال آن زیاد است، این رویداد نیز به سود جمهوری اسلامی نخواهد بود.از همه پرسروصداتر موضع نیکلا سارکوزی، رئیس جمهور فرانسه علیه برنامه تسلیحاتی هسته‌ای جمهوری اسلامی است. وی در ملاقات اخیر خود با محمد البرادعی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از وی خواست تا اقدامات جدی و لازم را برای «تحقیقات دراز مدت و قاطع» در مورد ایران انجام دهد. از قرار گزارش خبرگزاری‌ها وی همچنین نگرانی خود و دولت فرانسه را از توسعه موشک‌های بالیستیک از سوی جمهوری اسلامی به البرادعی ابراز کرده است. نباید فراموش کرد که وزیر دفاع فرانسه آقای هروه مورن چند روز پیش گفته بود فرانسه مدارکی در اختیار دارد که ثابت می‌کند برنامه‌های هسته‌ای ایران از اهداف نظامی برخوردارند. از سوی دیگر آمریکائی‌ها برای اولین بار حاضر شده‌اند اطلاعات خود را در مورد اهداف نظامی برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی در اختیار آژانس بین‌المللی قرار دهند. تا کنون همیشه آمریکائی‌ها از تسلیم این مدارک و اطلاعات سرباز می‌زدند زیرا نگران لو رفتن منابع و عوامل اطلاعاتی خود در ایران بودند. اکنون که این سیاست درازمدت تغییر کرده است، باید دید آیا واقعاً آنها بیش از آنچه آژانس در دست دارد سندی ارائه خواهند کرد یا نه. موضع البرادعی بسیار مشکل‌تر از پیش است زیرا او در ماه اوت اعلام کرد که اگر حکومت ایران پاسخ همه سؤالات را تا پایان ماه دسامبر ندهد دیگر از آنها دفاع نخواهد کرد. ماه دسامبر به پایان رسید و خبری نشد، اکنون تهران تا ماه مارس مهلت خواسته است.در حالی که پاره‌ای از مفسران اروپائی و یکبار هم رئیس جمهور پیشین فرانسه ژاک شیراک احتمال دستیابی جمهوری اسلامی به بمب اتمی را ابراز کرده‌اند، امروز کمتر کسی از رهبران غرب وحتی روسها و چینی‌ها آمادگی پذیرش چنین رویدادی را ابراز می‌کنند. موضع اکثر آنها در ماههای اخیر بسیار سخت‌تر شده است و امروزه آنها معتقدند که اگر ایران بدون متحمل شدن هزینه‌های سنگین اقتصادی و سیاسی تا آستانه دستیابی به سلاح هسته‌ای پیش رود آن وقت دیگر باید فاتحه قرارداد منع گسترش یا (NPT) را خواند زیرا بیش از بیست و پنج کشور اتمی دیگر در جهان ظهور خواهند کرد و خطر جنگ هسته‌ای به مراتب بیشتر خواهد شد.با افزوده شدن بر شدت فشارهای سیاسی و اقتصادی، سران نظام جمهوری اسلامی کبک‌وار سرهایشان را زیر برف رجزخوانی و تبلیغات بی‌ثمر فرو برده‌اند. ادامه این مسیر خطرناک می‌تواند برای ایران و منطقه مشکلات و مسائل بسیاری را همراه داشته باشد.
نظر شما در مورد مطلبی که خواندید چیست؟
---------------------------
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر