عباس پالیزدار؛ افشاگری علیه افشاگری

آقای پالیزدار که تا هفته پیش فردی کم و بیش گمنام بود، در پی انتشار سخنرانی‌اش در رسانه‌های گروهی، به چهره‌ای مشهور تبدیل شد
عباس پالیزدار که در سخنرانی هفته پیش خود در دانشگاه همدان برخی از چهره‌های برجسته جناح موسوم به اصولگرا در ایران را به فساد گسترده مالی متهم کرده بود، به اتهام سوء استفاده مالی، افترا، نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی و پخش شایعه از سوی دادسرای کارکنان دولت بازداشت شد.
آقای پالیزدار که تا هفته پیش فردی کم و بیش گمنام بود، در پی انتشار سخنرانی‌اش در رسانه‌های گروهی، به چهره‌ای مشهور تبدیل شد.

از آنجا که نام آقای پالیزدار در فهرست انتخاباتی ائتلاف حامیان آقای احمدی نژاد (رایحه خوش خدمت) برای سومین شورای شهر تهران وجود داشت، بسیاری تصور می‌کردند که سخنرانی او در دانشگاه همدان که از قضا از سوی یکی از تشکل‌های دانشجویی حامی آقای احمدی نژاد برگزار شده بود، اقدامی برنامه ریزی شده از سوی دولت نهم برای مقابله با جناح راست سنتی در ایران است.

اینک اما حامیان آقای احمدی نژاد نه فقط از آقای پالیزدار فاصله گرفته‌اند، بلکه ضمن طرح اتهام‌های مالی و سیاسی علیه او، ادعا می‌کنند که او را حتی نمی‌شناخته‌اند.

در حال حاضر، چهره‌ها و رسانه‌های نزدیک به دولت، برای طرح اتهام علیه عباس پالیزدار با یکدیگر نوعی مسابقه گذاشته‌اند و هر لحظه اتهام های تازه‌ای علیه او مطرح می‌کنند.

در این میان، حتی جامعه اسلامی دانشجویان که شاخه دانشگاه همدان آن میزبان آقای پالیزدار بود و به اصرار اعضای آن، وی حاضر به افشای نام دهها مقام بلند پایه روحانی و سیاسی و متهم کردن آنان به فساد مالی شد، با انتشار بیانیه‌ای، سخنان آقای پالیزدار را "ذبح گفتمان عدالتخواهی" دانسته و به شدت محکوم کرده است.

جامعه اسلامی دانشجویان یکی از تشکل‌های دانشجویی حامی آقای احمدی نژاد است که ضمن دفاع از آنچه "گفتمان عدالتخواهی" می‌نامد، خواهان افشای نام مفسدان اقتصادی و برخورد قاطع با آنان است.


اصرار آقای احمدی نژاد و نزدیکان او به وجود مفسدان اقتصادی در سطوح بالای نظام سیاسی ایران، بسیاری از اقشار جامعه را نسبت به افشای نام آنها به شدت مشتاق و حریص کرده است



از زمانی که آقای احمدی نژاد به ریاست جمهوری رسیده، دومساله عدالتخواهی و مبارزه با مفسدان اقتصادی را در راس شعارهای دولت خود قرار داده است.
بر این اساس، آقای احمدی نژاد در طول حدود سه سال ریاست جمهوری خود، به طور مکرر، با ایماء و اشاره و بعضا با صراحت، افراد بسیار متنفذ در نظام سیاسی ایران را به فساد اقتصادی و یا جلوگیری از مبارزه با مفسدان متهم کرده است، بدون اینکه هیچگاه از فرد خاصی اسم ببرد.

تاکید آقای احمدی نژاد بر وجود مفسدان اقتصادی در هیات حاکمه ایران، معمولا با واکنش تند رقبایش روبرو شده است. آنان از آقای احمدی نژاد خواسته‌اند که یا با ذکر دقیق نام و مشخصات کسانی که به ادعای او "مافیای اقتصادی" هستند، مدارک و اسناد مربوطه را در اختیار نهادهای مسئول قرار دهد، و یا اینکه به این نوع ادعاهای کلی خود پایان دهد.

آقای احمدی نژاد اما تاکنون نه نامی از مفسدان اقتصادی مورد نظر خود برده و نه حاضر به بستن این پرونده در سخنرانی‌های خود شده است.

در حقیقت، اصرار آقای احمدی نژاد و نزدیکان او به وجود مفسدان اقتصادی در سطوح بالای نظام سیاسی ایران، بسیاری از اقشار جامعه را نسبت به افشای نام آنها به شدت مشتاق و حریص کرده است.

اصرار دانشجویان به افشای نام مفسدان اقتصادی از سوی آقای پالیزدار در واقع، نمونه‌ای از عطش جامعه برای شناخت کسانی است که آقای احمدی نژاد در سخنرانی‌های خود به وجود آنان اشاره می‌کند.

به نظر می‌رسد آقای پالیزدار در ابتدا علاقه‌ای به افشای نام کسی نداشته، اما تحت تاثیر فضای جلسه سخنرانی، بر سر شوق آمده و نام کسانی را به زبان رانده است که بسیاری از آنان در "محدوده‌های ممنوعه" قرار دارند.


بحثی تحت عنوان فساد اقتصادی از دوره دوم ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی در سطوح سیاسی ایران مطرح شد. جناح محافظه کار ایران در آن دوره آقای رفسنجانی را متهم می‌کرد که با سیاست اقتصاد باز عملا راه فساد را در اقتصاد ایران گشوده است



مسلما آن دسته از دانشجویان حامی آقای احمدی نژاد که بر افشای نام مفسدان اقتصادی اصرار داشته‌اند، انتظارشان این بوده است که عباس پالیزدار نام چهره‌های برجسته جناح اصلاح طلب و یا عمل‌گرا را که رقیب رئیس جمهور به شمار می‌روند، بر زبان آورد، اما بر خلاف انتظار آنان، وی ابتدا به آیت‌الله محمد یزدی رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و آیت الله محمد امامی کاشانی از فقیهان شورای نگهبان وامام جمعه موقت تهران اشاره و آنان را متهم کرد که اموال عمومی را به نفع شخصی فرزندان خود مورد سوء استفاده قرار داده‌اند.

در واقع، از دهها نفری که آقای پالیزدار آنان را به فساد اقتصادی متهم کرد، اغلب آنان از جناح موسوم به اصول‌گرا بودند، جناحی که فعلا با آقای احمدی نژاد ائتلاف کرده و خود به نحوی مدعی مبارزه با فساد اقتصادی است.

در حقیقت، بحثی تحت عنوان فساد اقتصادی از دوره دوم ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی در سطوح سیاسی ایران مطرح شد. جناح محافظه کار ایران در آن دوره آقای رفسنجانی را متهم می‌کرد که با سیاست اقتصاد باز عملا راه فساد را در اقتصاد ایران گشوده است.

بر همین اساس، بعد از اتمام دوره ریاست جمهوری آقای رفسنجانی، غلامحسین کرباسچی شهردار وقت تهران به اتهام اختلاس و فساد اقتصادی مورد محاکمه قرار گرفت. جلسات محاکمه آقای کرباسچی به طور کامل از تلویزیون ایران پخش شد، اما بسیاری از ناظران بی‌طرف، اتهام‌های وارده به وی را در حد سوء مدیریت‌های کم اهمیت ارزیابی کردند و محاکمه او را سیاسی دانستند.

از آن پس، بحث فساد اقتصادی به طور مشخص رنگ ولعاب سیاسی به خود گرفت و در مجموع به ابزاری برای تسویه حساب‌های جناحی تبدیل شد.

البته در ایران هر فرد عادی که سر و کارش به ادارات دولتی بیفتد، وجود فساد فراگیر را تجربه خواهد کرد، اما اینکه در سطوح بالای کشور میزان فساد اقتصادی تا چه اندازه گسترده وعمیق است، در غیاب اطلاعات رسمی، فقط شایعات تعیین کننده شده است.


سخنرانی عباس پالیزدار فقط یک جنجال ایجاد نکرده، بلکه این اتفاق تقریبا ساده، معادله قدرت در ایران را تا حدی به هم زده است



در حقیقت، "بحران اعتماد" در جامعه ایران که خود معلول عوامل متعددی است، سبب تصور وجود فساد بسیار فراگیری در سطوح مختلف نظام سیاسی در بین مردم شده است و آقای احمدی نژاد نیز بی وقفه به این تصورات دامن می‌زند.

قاعدتا سخنرانی آقای پالیزدار سوء ظن نسبت به سلامت اقتصادی مقام‌های سیاسی و روحانی حاکم بر جامعه را افزایش می‌دهد و دستگیری او مسلما به بحث‌های افواهی مردم ایران در این باره حرارت ویژه‌ای خواهد داد.

این مساله، در عین حال، دو گونه تاثیر نیز بر دولت آقای احمدی نژاد خواهد گذاشت. تاثیر نخست اینکه طرفداران وی بویژه در سطح دانشگاهها که خود را عدالتخواه می‌نامند از این پس به دلیل نادیده گرفتن افشاگری آقای پالیزدار و محکوم کردن او، قادر به پاسخگویی به تشکل‌های رقیب خود نخواهند بود و بنابراین سرخورده خواهند شد.

تاثیر دوم هم اینکه، افرادی که در سخنرانی آقای پالیزدار به آنها اشاره شده، به احمدی نژاد فشار وارد خواهند کرد که بحث مبارزه با مفسدان اقتصادی با این شیوه را برچیند زیرا این نوع ادبیات، همه اجزاء نظام سیاسی را در معرض اتهام فساد گسترده اقتصادی قرار خواهد داد.

بدین ترتیب، سخنرانی عباس پالیزدار فقط یک جنجال ایجاد نکرده، بلکه این اتفاق تقریبا ساده، معادله قدرت در ایران را تا حدی به هم زده است.