کمیته حمایت از اعتصاب غذای زندانیان سیاسی و مدنی کُرد: گزارش روز چهاردهم

18 شهریور 1387
بنا به به گزارش روز چهاردهم
اخباری که در روز چهاردهم اعتصاب غذای زندانیان سیاسی و مدنی کُرد درزندان های ایران به دست ما رسیده است :
زندانیان همچنان بر اعتصاب غذای خود پافشاری می نمایند؛و خواستار رسیدگی به درخواست های خود هستند.
گزارشات رسیده از زندان سنندج وخامت حال ارسلان اولیائی وانور حسین پناهی را تائید می کند. این دو فعال سیاسی که در تاریخ 15 مرداد ماه سال جاری حکم نهائی اعدام خود را از دادگاه انقلاب سنندج به اتهام همکاری و عضویت در اپوزیسیونهای فعال سیاسی کُرد دریافت نموده اند،از شروع اعتصاب به همراه دیگر زندانیان مدنی و سیاسی در زندان سنندج به اعتصاب نامحدود اقدام نموده اند.
گفتنی است ، وضعیت جسمی این دو فعال سیاسی در شرایط مساعدی نیست ؛ و رو به وخامت گرائیده است. در همین خصوص گفتگویی با مادر انور حسین پناهی انجام داده ایم ، که به شرح ذیل است:
از ایشان در خصوص آخرین خبرهایی که از فرزندشان دارند پرسیدیم ، در جواب گفتند :در آخرین ملاقاتی که با وی داشتیم ، از و ضعیت نامناسب زندانیان و زندان برایمان سخن گفت که گویا به طور دست جمعی اقدام به اعتصاب غذا - برای احقاق حقوق اولیه خود- نموده اند. در ادامه این گفتگو مادر انور حسین پناهی به وضعیت نامناسب و بغرنج فرزندش اشاره کرد که از ضعف جسمی و درد های ناشی از حضور طولانی او در بازداشتگاههای امنیتی رنج می برد.
و همچنین اشاره به این نکته کرد، که انور دارای سه فرزند است؛و از لحاظ روحی در وضعیت نامناسبی به سر می برند و برایشان غیر قابل درک می باشد که پدرشان در زندان به سر میبرد و اخیرا نیز حکم اعدامش صادر گردیده است. وی همچنین از وضعیت نامناسب اقتصادی خانواده انور خبر داد و گفت که انور حتی خرج پدرو مادرش را بر عهده داشت و با دستگیریش ما و فرزندانش در وضعیت نامناسب مالی قرار گرفته ایم.
وی در جواب سوالی در مورد انتظار از مردم و سازمانهای حقوق بشری گفت :انچه که من از فرزندم می دانم و در طول این 35 سالی که براش مادری کردم تا حالا از فرزندم هیچ گونه خلافی ندیدم . او همیشه در فکر کمک به مردم و همشهریانش بوده و در کارهای جمعی و بیشتر برای مشکلات روستا پیش قدم می شدند و این را تمامی اهالی روستا شاهد هستند. حالا هم از دستگیری وی نزدیک 2 سال می گذرد تمامی مشکلات بر سر ما و فرزندانش آمده است.حالا هم می گوییم که جان و زندگی انور در خطر است و از تمامی دوستانی که چه در داخل و چه در خارج کشور مشغول فعالیت حقوق بشری هستند در خواست حمایت را داریم و از مسئولان قضایی ایران هم می خواهیم جانب عدالت و انصاف رارعایت کرده و فرزندمان را به جمع خانواده اش باز گردانند.
یکشنبه 18 شهریور1387 برابر با 7 سپتامبر 2008