کودکان کشور ما از رقص، آواز، معاشرت طبيعي، آموزش در مورد حقوق فردی و اجتماعی انسانی و عادی ترين مواهب زندگی محرومند، اما به جای آن وقت کودکان را با ديدن قتل يک انسان پر ميکنند.
اگر رژيم هيچيک از جنايات عظيم تاکنونی را مرتکب نشده بود، تمام رهبران و عوامل آن، تنها به خاطر همين کار و به جرم آزار دسته جمعی کودکان ايران بايد به اتهام جنايت عليه حقوق بشر به دادگاه سپرده شوند و ترجيحا برای تمام عمر در زندان بنشينند.
عکس خشم ما را دامن ميزند، اما همچنين تعقل مارا: چقدر کشور ما به سرنگونی اين رژيم و جايگزينی آن با يک دمکراسی گسترده نياز دارد تا بتواند آثار اين خشونت جنايت آميز و ضربات عميق بر روان نسل اندر نسل مردم کشور ما را ترميم کند و شرايط را برای شکل گيری يک جامعه انسانی فراهم آورد.
17 مرداد 1385 01:16
نظر شما
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر